ประชุมวิชาการเรื่อง “สภาภาพยนตร์ : วิสัยทัศน์กับความเป็นไปได้เชิงปฏิบัติการ”

เวลา 13.00 -16.00 น.

ณ ห้องประชุมสารนิเทศ ชั้น 2 หอประชุมจุฬาฯ

การประชุมวันนี้ทำให้เห็นว่าสภาภาพยนตร์เป็นเรื่องใหญ่ มีความเป็นไปได้แต่ก็ต้องฝ่าอุปสรรคอยู่มาก เพราะไม่ใช่เรื่องใหม่ หลายฝ่ายพยายามผลักดันกันมานานแล้ว ทว่าติดอุปสรรคทุกครั้ง อุปสรรคในอดีตมีไว้เพื่อเรียนรู้ที่จะรับมือในปัจจุบัน ดังนั้นก้าวต่อไปคือต้องศึกษาให้ตกผลึกถึงเหตุปัจจัยของมัน เกาหลีใต้ถูกออกแบบมาเพื่ออุดช่องโหว่ทางการพัฒนา เช่น การผูกขาดความสนับสนุน หรือ การสนับสนุนที่ไม่ครอบคลุม เป็นต้น ปรัชญาการทำงานของสภาภาพยนตร์คือเน้น outcome มากกว่า output ได้แก่ การใช้ภาพยนตร์เปิดความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรม การใช้ภาพยนตร์กระตุ้นยอดความต้องการสินค้าและบริการ ที่สำคัญหัวใจของการมีสภาภาพยนตร์ในทั้งอังกฤษและเกาหลีใต้คือความมั่นคงครับ สำหรับทั้งสองชาติภาพยนตร์คือเครื่องมือในการดำรงคุณค่าความเป็นชาติที่ตีความตามยุคสมัย สร้างความภูมิใจ เพราะเหตุนี้สื่อภาพยนตร์จึงต้องได้รับการสนับสนุนไม่ให้ตายจากไป แม้จะตั้งไม่ได้ในประเทศไทย แนวทางพัฒนาแบบสภาภาพยนตร์ในทั้งเกาหลีใต้และอังกฤษก็สามารถนำมาใช้ในไทยเท่าที่เป็นไปได้ จะเกิดผลมากผลน้อยก็ไม่เป็นไร ขอเป็นเพียงต้นกล้าที่แกร่ง มันก็จะเติบโตต่อไปได้ในที่สุด